Vandaag maakte ik foto's aan de Russische grens van het landschap in en om Kirkenes. Mijn collectie fjordenfoto's groeit gestaag en die is nog lang niet af. Kirkenes, een plaatsje met 3300 inwoners in het noorden van Noorwegen, is het keerpunt van onze Hurtigrute. We zijn dus op de terugreis.
Toch verwacht ik nog landschapsfoto's te maken, die ik op de heenreis niet kon maken. Een belangrijk deel van de sfeer in landschapsfoto's wordt immers bepaald door het licht en door de weersomstandigheden. En die wisselen hier per minuut. Mooie zonsondergangen bijvoorbeeld, zag ik tot vanavond nog niet op onze reis. Maar, zoals ik zei, sunsets kunnen me niet meer bekoren.
Toch maakte ik er eentje die ik hier laat zien. Want ik zag een fenomeen in opkomst: de fotografie met een iPad. Het zijn vooral ouderen die kiezen voor het gemak van deze fotografie. Jongeren lachen daar om. Onlangs nog gehoord: 'Mijn pa fotografeert met zijn iPad, hahaha.' Het is wel grappig ook. In plaats van een iPad kun je een behoorlijke fotocamera meesjouwen, die meer kwaliteit biedt dan de kleine sensor in een iPad. Maar het is ook wel gemakkelijk. Je kunt de foto meteen op een behoorlijk formaat bekijken en je kunt hem ook direct doorsturen naar Facebook of per e-mail.
Ik ben blij dat ik deze foto maakte met mijn Canon 6D, een spiegelreflexcamera met een uitmundende kwaliteit. Die kan een behoorlijke contrastomvang aan en dat komt me in deze foto goed van pas. Want met het RAW-bestand kon ik het beeld in mijn fotobewerkingsprogramma Aperture 3 zodanig opkalefateren, dat zowel de echte zonsondergang als het beeld op de iPad te zien zijn. Ik moest wat bewerkingstrucjes toepassen, maar daarmee is het wel meteen een zonsondergang geworden die de moeite waard is: het nieuwe fenomeen van iPadlandschapsfotografie.
Dikke Heer Van Dale, dit woord mag U gratis overnemen.
 |
| Het woord iPadlandschapsfotografie kan in de Dikke Van Dale. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten