Kater

Carnaval is een mooi feest, maar vanmorgen werd ik na vier vermoeiende dagen met te veel bier besprongen door een kater. De jaren hebben me geleerd dat het verstandig is om de dag na carnaval vrij te nemen van mijn werk, zodat lichaam en geest weer kunnen herstellen. Niet elk jaar heb ik dat nodig, maar vandaag wel.
Ik herstel het best als ik iets ga doen en dus maakte ik met mijn vrouw vandaag een uitstapje. Na al het gewinter leek het ons wel lekker om eens warm onder een dak te gaan wandelen. We gingen naar Burgers' Zoo in Arnhem, waar veel te fotograferen is en waar je ook binnen dieren kunt bekijken zonder kou te moeten lijden. Ik moest wel op de koop toe nemen dat in de vochtige bush de lenzen van mijn camera steeds besloegen. Maar omdat ik zelf ook nog enigszins beneveld was, viel me dat nauwelijks op. Ik heb er zelfs nog artistiek gebruik van gemaakt door er soft-focus-achtige opnamen mee te maken.
Veel krokusvakantievierders maakten hier vandaag trouwens foto's, maar je kunt die beesten ook op een andere manier vereeuwigen. Dat zag ik toen ik in een hoekje van de giraffenstal de Arnhemse kunstenaar Gerard Mulder in de weer zag met schetsboek en penselen. Ik was jaloers op hem, want waar die dieren in hun slechtverlichte hok nauwelijk stil wilden staan – en daardoor steeds bewogen op mijn foto's kwamen – stond er eentje voor Gerard op zijn gemak te poseren. Ik heb de situatie maar meteen aangegrepen om dit sfeervolle plaatje te maken. Tekenen en schilderen zijn niet zo mijn ding, is schrijf liever met licht. Daar klaar ik helemaal van op. Ik heb zelfs mijn kater in de Zoo achter kunnen laten.

Twee keer vereeuwigd.

Tuinfeest

Tussen twee winterperiodes in is de natuur zich even aan het herstellen. Vanmorgen krioelde het in onze Belgische tuin van de vogels. Even konden ze lekker aansterken na die schrale weken met sneeuw en ijs. Want er wordt nog meer winterweer verwacht. Kraaien trokken pieren uit de grond, vinken pikten zaadjes uit gras en planten en merels smulden al evenzeer van alles wat onze wintertuin nog aan eetbaars te bieden heeft.
Ik heb er een uurtje van genoten met mijn Canon 7D en opgeschroefd 100-400 mm zoomobjectief in de aanslag. De vereiste korte sluitertijd zat er bij gebrek aan licht niet in. Maar bij deze sombere, donkere lucht levert de 7D ook bij hogere ISO-waarden nog veel kwaliteit. Dus kon ik met ISO 800 en een sluitertijd van 1/125 in de buurt komen van wat ik eigenlijk nodig had.
De grootste krijgers van het vogelrijk in onze tuin waren de eksters. Ze verjoegen alle andere vogels uit hun buurt en veroverden hele stukken brood. Waar ze die vandaan haalden is me een raadsel. Want wij gooien geen broodresten weg. Die trekken alleen maar allerlei ongedierte aan. En als ze het brood beneden in het dorp hebben opgepikt, waarom sjouwen ze het dan helemaal mee naar onze tuin?
Het zou natuurlijk kunnen dat ze hier hadden afgesproken voor een Amerikaanse fuif, waarbij iedere gast zijn eigen lekkernij meebrengt. Wat me dan weer raar voorkomt is, dat je midden in de winter - als de temperatuur maar net boven het vriespunt uitkomt - zo'n een tuinfeest houdt. Rare vogels, die vogels.

Aansterken of Amerikaanse fuif?