Tuinfeest

Tussen twee winterperiodes in is de natuur zich even aan het herstellen. Vanmorgen krioelde het in onze Belgische tuin van de vogels. Even konden ze lekker aansterken na die schrale weken met sneeuw en ijs. Want er wordt nog meer winterweer verwacht. Kraaien trokken pieren uit de grond, vinken pikten zaadjes uit gras en planten en merels smulden al evenzeer van alles wat onze wintertuin nog aan eetbaars te bieden heeft.
Ik heb er een uurtje van genoten met mijn Canon 7D en opgeschroefd 100-400 mm zoomobjectief in de aanslag. De vereiste korte sluitertijd zat er bij gebrek aan licht niet in. Maar bij deze sombere, donkere lucht levert de 7D ook bij hogere ISO-waarden nog veel kwaliteit. Dus kon ik met ISO 800 en een sluitertijd van 1/125 in de buurt komen van wat ik eigenlijk nodig had.
De grootste krijgers van het vogelrijk in onze tuin waren de eksters. Ze verjoegen alle andere vogels uit hun buurt en veroverden hele stukken brood. Waar ze die vandaan haalden is me een raadsel. Want wij gooien geen broodresten weg. Die trekken alleen maar allerlei ongedierte aan. En als ze het brood beneden in het dorp hebben opgepikt, waarom sjouwen ze het dan helemaal mee naar onze tuin?
Het zou natuurlijk kunnen dat ze hier hadden afgesproken voor een Amerikaanse fuif, waarbij iedere gast zijn eigen lekkernij meebrengt. Wat me dan weer raar voorkomt is, dat je midden in de winter - als de temperatuur maar net boven het vriespunt uitkomt - zo'n een tuinfeest houdt. Rare vogels, die vogels.

Aansterken of Amerikaanse fuif?