Architectuur

Als regel zet ik op dit blog alleen actuele foto's; eentje van vandaag of hooguit van gisteren. Niet meer dan één per keer, want overdaad schaadt, zo wil het gezegde. Vandaag maak ik een uitzondering: omdat ik al een poosje geen foto's meer geplaatst had en omdat ik in de vakantie niets kon uploaden maar wel materiaal had. Zoals deze.
We waren een dagje in Aken. Mooie stad voor architectuurfotografie. Ik zag veel mensen met camera's lopen en gevels van imposante gebouwen fotograferen. Ook binnen, in de gebouwen, valt er genoeg in pixels te vangen. In de gratis toegankelijke dom moet je zelfs twee euro betalen om er te mogen fotograferen. Dat heb ik dus niet gedaan. Want alleen maar glas-in-loodramen of heiligenbeelden of mooi houtsnijwerk op een foto kunnen me niet bekoren.
Neem de voorgevel van het raadhuis van Aken. Mooi. Maar er worden honderden foto's per dag van gemaakt. Liefst zonder mensen die in de weg lopen. En dus worden het allemaal dezelfde foto's. Want die gevel staat er geduldig te wachten op de volgende camera.
Ik ben dan meer tevreden als er precies in het midden tussen de zuiltjes van het bordes een gezicht te zien is. Je hebt dan niet alleen vorm, maar ook inhoud.

Vorm en inhoud.

Le Tour

Ooit was ik blij als ik voor dit blog één goede foto per maand zou kunnen leveren. Inmiddels zijn de lezers van mijn verhaaltjes-met-foto's kennelijk verwend, want een trouwe lezer vindt dat de volgende foto erg lang op zich laat wachten. Sorry. Een verbouwing van mijn huis maakt dat ik niet erg efficiënt het internet op kan en bovendien was ik even een royale week op vakantie.
Maar dat levert wel foto's op. Dus trouwe bezoeker, hier is er weer eentje. Vorige week bezocht ik de Tour de France tijdens een etappe door de Ardennen. Ergens halverwege Brussel en Spa fotografeerde ik renners. Maar waar ik zelf meer plezier aan beleef is het observeren van mensen die op de renners wachten.
Een stel meiden vermaakte zich opperbest en liet dansend en wuivend de reclamekaravaan aan zich voorbijtrekken. Die spontaniteit, dat vind ik leuk. Leuker dan een peleton laffe renners dat in Spa besluit om er de brui aan te geven en zonder inspanning op één lijn over de streep te sukkelen. Ze vonden het parcours te gevaarlijk, omdat het door regen glad was geworden. Onzin. Wielrennen is meer dan hard een berg oprijden of een groepje vluchters vlak voor de finish tot de orde roepen om in een sprint uit te maken wie er die dag de bloemen mag gaan ophalen. Met een beetje lef en stuurmanskunst kun je in een Ardennenrit meer winst pakken dan in de Alpen. Maar neen, de heren staakten. Voor mij mogen die meiden elke dan een regendansje doen. Dan zullen de heren leren dat ze ook in de regen aan hun sport verplicht zijn om tot het uiterste te gaan.

Regendans of stuurmanskunst?