Toen ik op de display de foto bekeek zag ik geen geweld. Met die zwarte stipjes leek het eerder dat ik de sensor van mijn camera weer eens moest reinigen, al slaat dat nergens op bij een powershot. De honderden vogels maakten geen indruk. Toen besefte ik dat Hitchcock zijn horrorbeleving veel meer bereikte met geluidseffecten dan met beelden. Wie het geluid van de film wegdenkt ziet enkel vogeltjes op en neer vliegen of in stellages en op daken zitten. Wie niet kijkt en alleen luistert krijgt al de rillingen van het door merg en been snijdende gekrijs.
Daar stond ik met mijn powershotje. Hoe breng ik het geweld van honderden kraaien boven ons hoofd over in een foto? Dat doe je het beste door dicht op het onderwerp te kruipen, bedacht ik. Blij met 14,7 megapixels maakte ik onder het motto 'minder is meer' een uitsnede. Welgeteld 21 kraaien moeten het geweld van honderden uitbeelden. Maar in vergelijking met Hitchcock is dit he-le-maal niks. Soms ben ik als fotograaf teleurgesteld in het resultaat. Geef me een buks in plaats van een camera!
Geen camera, een buks! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten