't Speelhuis was ooit het pronkstuk van de stad Helmond; in 1977 nota bene door prinses Beatrix geopend. En die komt toch niet zomaar een lintje doorknippen.
Wie het nu wil zien moet het gaan zoeken. De gekantelde woningen op palen en het theater met zijn kubussendak liggen verscholen en ingebouwd tussen winkels en appartementen. Als klap op de vuurpijl heeft de gemeente besloten om er ook nog het nieuwe bibliotheekgebouw met kantoor- en winkelruimte voor te bouwen.
Ooit de trots van de stad, dankzij zijn bijzondere architectuur waar Piet Blom (het gebouw) en Har Sanders (de beroemde geschilderde circustent-wand) de hand in hadden. Later verguisd, want het was niet doelmatig. Je kon vanaf veel zitplaatsen het podium niet zien en je zat altijd met opgetrokken knieƫn. Dus gingen de Helmonders het maar verstoppen.
Ik vind het zonde, want ik heb 't Speelhuis altijd als kunstwerk gezien; veel meer nog dan als een theater. Maar toen ik er vanmiddag mijn ogen nog eens goed de kost gaf, ontdekte ik trekjes van een nieuw kunstwerk. Het oude Speelhuis - 32 jaar jong - en de gloednieuwe bibliotheek leken een verdrag gesloten te hebben rond een nieuwe artistieke ruimte. Het bibliotheekgebouw heeft een paar hoekige en puntige vormen gekregen, alsook enkele goedgeplaatste ruiten, die samen een spelletje spelen met 't Speelhuis. In de lege ruimte tussen beide gebouwen en in de spiegeling van het glas ontstaat een nieuw kunstwerk. Toch een speels huis, die nieuwe bieb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten