Hommels

Het was de afgelopen dagen te warm om met een camera over straat te sjouwen, vond ik. Dus de straatfotograaf in mij verzaakte. Bovendien had ik mezelf huisarrest opgelegd om in een paar dagen het fotobewerkingsprogramma Lightroom volledig onder de knie te krijgen. Ik was een Aperture-adept, maar er waren een paar redenen om de sprong naar Adobe te maken. 
Aperture was er eerder dan Lightroom. Ik had altijd het gevoel dat Adobe met zijn superieure Photoshop-ervaring het programma van Apple had nagebouwd. Jatwerk dus. Mijn sympathie lag dus bij Aperture. Maar Adobe ging met al zijn kennis van Photoshop links en rechts aan Aperture voorbij. Ik bleef Aperture trouw, want het werkte zeer efficiënt. Maar ik miste wel enkele tooltjes. 
Vooral in zijn mogelijkheden om foto's af te drukken schoot het programma tekort. En met de alleskunner Epson Stylus Pro 3880 op mijn bureau greep ik dan wel eens mis. Lightroom bood die voorzieningen wel, had ik al in youtube-filmpjes gezien. Bovendien miste ik een paar correctietooltjes in Aperture. Horizon rechtzetten en croppen ging prima. Maar perspectieffoutjes herstellen kon Aperture 3 niet en Lightroom 5 wel. 
Ik hoopte stilletjes dat Aperture 4 de oplossingen zou bieden. Maar vorige maand kwam Apple met het bericht dat er geen Aperture 4 komt. Ze hebben iets nieuws uitgedokterd om in de cloud foto's op te slaan. Ik ben benieuwd, maar ik zit er niet echt op te wachten. 
Ik downloadde een proefversie van Lightroom, ging er mee aan de slag en zag vooralsnog alleen maar de voordelen van Aperture. Maar na enkele uren studie had ik alles ontdekt wat Aperture me bood en nog veel meer. Ik zette een archiefsysteem op en kocht een licentie. Nu werk ik in Lightroom. 
Op een warme dag in de tuin fotografeerde ik met een macro-objectief hommels. Liefst vliegend, maar het viel niet mee om ze in de scherpte te houden. Ik haalde mijn foto's door Lightroom en voegde er in het printprogramma vier samen tot één jpeg. Nu heb ik hommels uit eigen tuin. Heerlijk.

Hommels uit eigen tuin.