Lastig

Tegenwoordig is het gemakkelijk om met een mobieltje in een uitgelaten stemming maar wat raak te knippen. Hup het facebook op en klaar. Zo gemakkelijk is het om bijvoorbeeld de jaarlijkse carnavalsoptocht in ons dorp te fotograferen. Hele hordes mobieltjesfotografen zijn daarmee tevreden en dan is het goed. 
Zelf leg ik de lat toch wat hoger en dan komen al snel de beperkingen. Een carnavalsoptocht fotograferen is dan opeens lastiger dan het op het eerste gezicht lijkt. Veel beweging, dus telkens veranderende omstandigheden en maar één kans om het goede moment te pakken. Het licht was fotografisch bekeken erg mooi. Alleen moest ik wel goed opletten dat de zon niet mijn vijand werd. In mijn enthousiasme om een leuk moment te pakken liep ik een paar diafragmavlekken en fletse tegenlichtopnamen op. Die zijn al gedelete. 
Soms vielen opnamen waarover ik ter plaatse enthousiast was, achteraf alsnog tegen. Zo beeldde een wagen in de optocht een schuttersgilde uit. Ik dacht daaraan fotografisch iets moois toe te voegen door één van de bronzen gildebroeders van de beeldengroep op het marktplein naar die wagen te laten kijken. Op de display van mijn camera leek ik in die opzet te zijn geslaagd, maar eenmaal op het beeldscherm van mijn macbook was het niet wat ik ervan had willen maken. 
Later trok de optocht op een andere plek nog eens aan me voorbij en weer fotografeerde ik de wagen met gildebroeders. Kleur, muziek, beweging, traditie. Opeens had ik de vrolijke stemming van het carnavalsfeest te pakken en dat beviel met beter dan de gekunstelde combinatie met de beeldengroep. Ik had nu het geluk dat ik letterlijk voor schut liep. En zo hoort het met carnaval.

Ik liep voor (de) schut.