Ik vond het een fascinerend gezicht hoe ze van bloem naar bloem vlogen, kris kras door elkaar. Ogenschijnlijk zonder systeem; zeg maar ad random. Zoals ons grasmaairobotje ons gazonnetje afgraast. Volgens tamelijk willekeurige patronen.
De afgelopen weken had ik nauwelijks tijd om foto's te maken. Nu wel. Dus hoefde ik me niet te bedenken, toen ik dat gekrioel van de hommels op die struik met paarse bloemen zag. Ik pakte mijn Canon D7, schroefde er een 50mm f/2.5 macro-objectief voor en zette een flitser op een statief. Die flitser leek me nodig om de beweeglijke planten en beestjes enigermate te bevriezen. Want zonder flitser kwam ik bij 100 ISO (voor de details) en f/11 (voor de scherptediepte) uit op een langzame sluitertijd van 1/50 seconde.
Ik stak mijn hoofd in de planten en begon te fotograferen. De autofocus van het macro-objectief reageerde soms wat traag, maar uiteindelijk hield ik een paar mooie foto's over. De flitser deed zijn werk prima. Vooral bij deze foto, waarop ik een hommel te grazen nam die in een snelle vlucht op weg was van de ene naar de andere bloem.
In de fotografie wordt de term 'gestoken scherp' gebruikt voor haarscherpe foto's. Ik was vanmorgen blij dat ik scherpe foto's had, zonder te zijn gestoken.
 |
| Niet gestoken, toch scherp. |
1 opmerking:
Hoi Paul,
zat vandaag weer eens op je fotoblog te kijken,
wat een prachtige foto!
de naam van de plant met blauw/paarse bloemen is een
agastache, nederlandse naam is dropplant, als je over de blaadjes wrijft ruikt het naar anijs.
zou het misschien kunnen dat er een snelle bij voorbij kwam toen je afdrukte??
maar nu zit ik behoorlijk muggen te ziften,
het is en blijft een dr(h)ommels mooi plaatje!
groetjes, Joke
Een reactie posten