'Get a real job'

Helmond is van oudsher een stad van metaalnijverheid, maar vooral van textielindustrie. Daarvoor waren vele handjes nodig en dus was het een echte arbeidersstad. Toen de metaal en de textiel werden gemechaniseerd en geautomatiseerd namen de machines het werk over en was de werkeloosheid in de stad groot. De handarbeid verdween naar lageloonlanden.
De stad heeft zich er in de afgelopen decennia weer aardig bovenopgewerkt met gevarieerde bedrijvigheid. Soms raken heden en verleden van de stad elkaar op onvermoede plekken. Prachtig als je dat in één foto kunt vangen, zoals ik deze week tijdens een lunchwandeling deed.
Aan de achterzijde van textielbedrijf Vlisco hebben buitenstaanders niet veel te zoeken. Een oud deel van de Zuid-Willemsvaart, dat inmiddels niet meer voor scheepvaart wordt gebruikt (verleden tijd!), scheidt voorbijgangers van een vrijwel onbetreden deel van het Vlisocomplex. Er staat ten overvloede een hekwerk, want niemand kan er zonder nat pak komen. Achter het hek is het een ratjetoe van oude gebouwen, noodketen, containers en meer of minder moderne pijpleidingen. En aan dat hek hangt - hoe is het er in vredesnaam ooit gekomen - een spandoek. Daarop roept een dame op om een 'echte baan' te nemen. Bedoelt ze: weg van deze vergane textielglorie? Of schreeuwt ze het juist uit dat er geen beter werk is dan bij de Vlisco? Persoonlijk krijg ik hier het gevoel dat je je heil beter elders kunt zoeken, dan binnen het ijzeren gordijn van dit bedrijfscomplex.

Verleden en heden van Helmondse nijverheid.