Stralend

Het is 5 maart en we konden buiten zitten op het terras van het restaurant in het Noordbrabants Museum in Den Bosch. Eigenlijk was dit vroege voorjaarsweer meer geschikt voor een boswandeling, maar we hadden al lang geleden bepaald dat de dag na carnaval een museumdag zou worden. 
Ik was nog niet in het Noordbrabants Museum geweest sinds het in mei vorig jaar na een flinke verbouwing weer open was. Bovendien wilde ik graag de tentoonstelling van het werk van fotokunstenaar Ruud van Empel zien. Vandaag was het min of meer nu of nooit, gezien mijn weldoorvoede agenda van de komende maanden. 
Omdat de restaurantjes in Den Bosch op de dag na carnaval na een grote schrobbeurt nog niet waren opgedroogd, besloten we in het museumrestaurant te eten. Dat bleek een goede keuze. We hebben er goed gegeten en lekker buiten in de zon gezeten. 
Er waren slechts enkele momenten die de buitenzitters aanleiding gaven tot wat geklaag en gemopper. Dat was wanneer de zon achter de wolken verdween en het midden in de winter toch wat frisjes werd zonder zonnetje. Op die momenten juichte mijn fotografenhart. Want dat je midden in de winter buiten kunt zitten is al een geschenk, maar dat ik uitzicht had op de contouren van bladloze bomen voor een helverlichte wolkenpartij waarachter de zon zijn stralen als een beamer naar de blauwe hemel kaatste, was een fantastische traktatie. 
Ik had mijn spiegelreflexcamera's thuisgelaten, omdat ik die in een museum meestal als ballast beschouw, maar ik had in mijn zak wel mijn PowerShot G10. En die richtte ik op dit prachtige weersverschijnsel. Ik maakte een foto van een stralend kunstwerk dat slechts een paar minuten te zien was in de tuin van het Noordbrabants Museum. Daarna keerde op 5 maart de zomer terug.

Kunstwerk dat slechts een paar minuten bestond.