Ik laat op dit blog mensenfoto's zien, zo lang het nog mag. Want in Europa – nu in Zweden – wordt steeds vaker geroepen om strengere maatregelen tegen privacyschendende fotografen. De Zweden willen bij wet regelen dat je toestemming nodig hebt om mensen in de privésfeer te fotograferen.
Ik fotografeer op de openbare weg en vraag mensen zelden toestemming om foto's die ik van hen maakte te publiceren. Ik zorg er in mijn selectie zelf wel voor dat mensen niet gekwetst worden door mijn publicaties. Mijn criterium: zou ik zelf zo in het openbaar te kijk willen staan?
Ik denk niet dat ik de mensen op deze foto kwets als ik die hier publiceer. Ook al zie ik er een paar rare dingen in. De setting heeft weliswaar een hoog privacygehalte, maar ik maakte de foto in een openbaar park waar iedereen deze mensen kon zien. Er vielen me een paar dingen op die me deden besluiten van dit tafereeltje een foto te maken.
Ten eerste: als ik zelf fotografeer zorg ik voor een stabiele camerapositie. Als ik geen statief gebruik, wat vaak het geval is, zorg ik dat ik mijn camera met twee handen goed ondersteun. De camera mag niet bewegen door ademhaling of door het indrukken van de ontspanknop. Mijn foto's vertonen zelfs bij sluitertijden van 1/15 seconde of minder, zelden bewegingsonscherpte. De fotograferende dame op deze foto steunt weliswaar op één arm, maar heeft de camera slechts met één hand vast. Het kan niet anders of de camera beweegt bij het indrukken van de ontspanknop. Haar geluk is dat ze bij dit zonlicht waarschijnlijk een snelle sluitertijd kan kiezen.
Ten tweede valt mij op: alle personen op de foto dragen schoenen. Van wie is dan dat paar schoenen tussen de reiswieg en de knie van die fotograferende dame? Stond ik op de verkeerde plek? Had ik aan de andere kant van de reiswieg een baby kunnen fotograferen met schoenmaat 42?
 |
| Een baby met schoenmaat 42? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten