Boodschappentassen, boodschappentassen, boodschappentassen. Saaaai. Ik bleef toch bij mijn keuze, want de uitdaging moest dan maar zijn om het leuk te maken. Terwijl ik ermee bezig was, had ik niet het gevoel dat ik leuke foto's maakte. Wat er dan weer wel leuk aan was, was dat je direct contact had met mensen. Iedereen wilde weten wat je aan het doen was.
Ik voelde me een soort zakkenroller die iets wegpikte bij al die mensen. Zo voelden veel mensen dat kennelijk ook. 'Waar ben jij in vredesnaam mee bezig?', klonk het soms agressief. Want ik vroeg niet eerst toestemming om de foto te mogen maken. Het klinkt raar, maar zelfs bij het fotograferen van boodschappentassen is er een spontaan moment dat de foto nodig heeft om boeiend te zijn. Als ik na het maken van de foto uitlegde dat het om de boodschappentas ging en ik liet de foto zien, dan vonden de mensen het opeens leuk. Uiteindelijk ben ik zeer tevreden met een mooie serie: de markt gezien vanuit het perspectief van een boodschappentas. Ik heb een serietje op Flickr geplaatst.
Tussen de bedrijven door had ik ook oog voor andere fotogenieke scènes. Zoals een stel marktkooplui dat koffie drinkt uit plastic bekertjes. De man die in de lens kijkt, trekt als eerste de aandacht. Oogcontact! Maar eigenlijk zie je toch vooral een groepje. Pas als je iets langer kijkt, zie je wat deze foto echt leuk maakt: let eens op het rijtje handen, te beginnen rechts onder in de beeld. Als je de rij naar links volgt eindig je bij een afbeelding van handen met gelakte nagels en ... wat doet die hand die helemaal links in beeld komt? Zoekt die een 'tas' koffie, om binnen mijn opdracht te blijven?
 |
| Zin in een tas koffie? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten