Los heb ik nog een telezoom in een aparte tas en een stevig statief. Dan heb ik een tas met een extra flitser en extra accu's. In een derde tas zitten de acculaders. En dan is er nog een pakket met lichtvormers inclusief statieven. Dat zijn paraplu's, softbox, beautydish en reflectiescherm.
Hallo inbreker! Als je dit meeleest moet ik even waarschuwen. Ken je dat reclamespotje van Interpolis waarbij veiligheidsbeambten in een deuk liggen om een dief die de deur niet openkrijgt? Zoiets vergaat het je bij mij thuis ook. En als je onverhoopt na een nachtje kraken toegang krijgt tot mijn huis, dan tref je daar apparatuur aan die je aan de straatstenen niet kwijt raakt.
Mijn statief bijvoorbeeld, dateert nog uit 1989 en je hebt een kraanwagen nodig om het te tillen. Maar ja, stevig, dat wel, en niet kapot te krijgen. Mijn 5D bijvoorbeeld. Daar staat nog niet Mark II of Mark III op. Oud beestje. Maar ja, het is de fotograaf en niet de camera die de foto's maakt. Dus potentiële dieven: zoek maar een ander adres. Zo. Dat bespaart me hopelijk een paar krasjes op mijn kozijn of een sterretje in één van mijn ruiten bij thuiskomst.
Waarom ik dan toch even al mijn apparatuur opsom? Om uit te leggen waarom ik nu enigermate onthand ben. Als je zoveel apart verpakt, vergeet je nogal licht iets. En dat is me nu overkomen. Ik zit diep in Duitsland met twee camera's, maar zonder acculaders. Eén van de twee accu's van met Canon 7D is al leeg en één van de twee sets accu's van mijn Canon 5D is er ook al mee opgehouden.
De belangrijkste fotolocaties moeten nog komen, dus moet ik zuinig zijn op mijn accu's. Maar als ik 's avonds nog even een ommetje rond ons hotel maak, dan wil ik best een stroomverslindende avondopname maken om ons sprookjesachtig mooie hotel vast te leggen. En inbrekers die denken dat ik hier wel een paar weken blijf, riskeren dat ze mij thuis tegen het lijf lopen. Assepoester redde het niet, maar ik ben voor twaalf uur thuis.
 |
| Sprookjesachtig, maar voor twaalf uur thuis. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten