Gezien

Ik ben gezien. Misschien niet in de betekenis van 'gewaardeerd', 'populair', 'graag gezien'. Maar ik ben wel gezien. Op een plek in de bossen waar ik eerder wild dan mensen verwachtte, zag ik een donkere stip. Het was me eigenlijk direct duidelijk dat het geen dier was, maar een mens. Wat deed die daar? Met het blote oog kon ik geen details onderscheiden. 
 Ik pakte mijn Powershot Canon G10, stelde in op de uiterste zoomstand en maakte een foto van een fraai bospad waarvan alle lijnen in de verte samenkwamen in de donkere stip. Vervolgens zoomde ik in op de display van mijn G10 en zag de vage contouren van een mens met een apparaat dat op een fototoestel leek. 
Eenmaal thuis, toen ik mijn foto's had ingeladen in het fotobewerkingsprogramma Aperture op mijn Mac Book Pro, maakte ik een uitsnede van de foto. En inderdaad, ik was gezien door een man met een fotocamera. Terwijl ik hem fotografeerde, fotogafeerde hij mij. 
Hoewel september al tot over de helft is gevorderd, had ik deze maand nog geen foto's gemaakt. Vandaag was ik na een drukke werkweek met weekenddienst eindelijk een dag vrij. Ik stapte op de fiets en stak mijn kleine G10 bij me. In het gesjouw met de spiegelreflexen had ik geen zin. Maar in de week van de tweejaarlijkse fotobeurs Photokina in Keulen, waar ik zondag naartoe ga, kon ik de drang om te fotograferen niet langer weerstaan. 
Er was geen bijzonder licht, het was niet de tijd van de dag waarop je wild kunt fotograferen, zelfs in de uitgestrekte bossen van de Stippelberg viel niet veel te beleven. Wat deed die andere fotograaf daar trouwens? Verkeerde plaats, verkeerde tijd. Natuurfotografen kiezen doorgaans andere omstandigheden om hun platen te schieten. 
Deze had net als ik vast en zeker ook zin in de Photokina.

Verkeerde plaats, verkeerde tijd.