Scherp

Ik had er al lang niks meer over gehoord of gelezen. Ik ben er ook nooit geweest. Het fotofestival stond me dan ook niet helder voor de geest, toen we door de straten van het Belgische stadje Arlon liepen. "Altijd gedacht dat dat fotofestival in Frankrijk was", zeg ik tegen mijn vrouw, als ik al die foto's in de straten van Arlon zie hangen. 
Ze zijn op grote doeken afgedrukt en op de muren van de heuvel Knipchen opgehangen aan de voet van de Sint Donatuskerk. Ze zijn ook op grote platen afgedrukt die in de winkelstraten aan lantaarnpalen hangen. Ze hangen ook aan gevels van de karakteristieke oude huizen in Arlon. Ik vind nergens verwijzingen naar het fotofestival. 
Het speelt aldoor door mijn hoofd: dat is toch in Frankrijk? Niet in België. Arl.. , Arl.., eh. Wat hebben die foto's hier in Arlon te betekenen. 
Ik was even niet scherp van geest en moest het internet op voor de antwoorden. Dat fotofestival is in het Zuidfranse Arles, niet in Arlon. En wat ik hier in Arlon zie, zijn enkel de 150 buitenfoto's van 'Rencontres Photographicues D'Art'lon'. Nog te zien tot 30 september. Het binnenfestival is al afgelopen; dat duurde van 28 april tot 13 mei. 
Op een blog die Scherpstellen heet, toon ik hier nog wel even een foto die ik in Arlon maakte. Het gaat immers over scherpte. Nou ja, in elk geval over een winkel waar ze niet alleen messen en scharen verkopen, maar ook scherp slijpen – aiguisage, staat er op de etalageruit.  
Bij het kijken naar deze foto herinner ik me een lekker warme dag, volle terrasjes om de hoek van dit straatje, stokbrood etende en wijn drinkende mensen en denk ik weer aan een Zuidfranse stad. Arl.., eh, afijn, ik weet inmiddels beter.

Arl... eh.