Andere wereld

Omdat ik er gisteren niet genoeg van kon krijgen, trok ik vandaag weer de natuur in. Nu was de Ullingseheide bij Sint Anthonis mijn doelwit. Vooral wit. Want de sneeuw maakte deze voor mij vertrouwde omgeving toch tot een onbekende wereld, waarin ik slechts moeizaam mijn weg vond. Daar moest toch ergens een paadje lopen, wist ik, maar ik zag het niet. De heksenboom staat ergens hier achter, maar nu pas besef ik hoezeer ik me oriënteer op kleine details in het landschap die voor even door de sneeuw niet zichtbaar zijn. Dat slootje, die afgezaagde boomstam.
Waar ik gisteren liep te fotograferen tussen schaatsers, oudere wandelaars en andere fotografen, waren het vandaag vooral middelbare nordic walkers en jonge ouders met kinderen op sleeën. De stuifduinen in dit landschap lenen zich bij uitstek voor sleetjerijden.
Natuurlijk had ik weer oog voor het afwijkende beeld. Een meisje met een kinderwagen sprak me meer aan dan de kinderen op een slee. Het doet wat vreemd aan. De foto bevalt me vooral door de monochrone kleurtonen. Maar dat het winter is zie je evengoed, door de sneeuw in het bos en de warme muts en de wanten van het meisje. Ik verzeker U: in de zomer ziet het er hier heel anders uit.

Nee nee, geen slee.