Ring

Er zijn fotografen die zich principieel verzetten tegen het aansnijden van foto's. Wat je in het kader ziet is voor hen de enige echte foto. Maar dan vergeten ze, dat het maken van een foto al begint met aansnijden. Want elk beeld komt rond in de camera. Immers, het objectief is rond, het diafragma is rond en dus is het beeld dat er doorheen valt ook rond. 
De foto wordt rechthoekig door de vorm van de sensor of het negatief waarop het beeld wordt vastgelegd. Veel lichtbundels die door de lens de camera binnen komen, gaan verloren omdat ze naast de sensor of het negatief vallen. Dat is niet erg trouwens, want de randen van de lenzen slijpen het beeld toch al niet scherp. Het beste van de foto zit in het midden en dat is de uiteindelijke opname. 
Vanmiddag fotografeerde ik in Luik door een cirkel, die ik verder niet verknipt heb omdat dan de essentie van het beeld verloren gaat. Her en der in het centrum van de stad staan grote metalen ringen aan de grond gemonteerd. Ik zag door zo'n ring een kindje in de kinderwagen en besefte dat je niet vaak een rond kader voor een foto ziet. Ik had deze foto gemaakt willen hebben, toen onze fotoclub enkele jaren geleden voor een expositie het thema 'rond' had gekozen. 
Geen idee trouwens waar die ring voor dient. Hij lijkt me in elk geval wat te groot om als bijtring te dienen voor dat kindje.

Te groot voor een bijtring.