Mysterie

In mijn tuin in Somme-Leuze ontmoette ik zojuist de Paashaas. Het was een uiterst beschaafd heerschap dat mij vriendelijk groette. En ik groette hem. We raakten aan de praat. 
"Paashaas", zeg ik, "hoe komt het dat U met Pasen eieren brengt?" 
"Ach monsieur", antwoordt hij, "ik leg die eieren zelf en niemand gelooft dat. Daarom geef ik ze één keer per jaar weg. Met Pasen." 
"Ach Paashaas", zeg ik. "Hazen leggen toch geen eieren." 
"Ziet U wel. U gelooft mij ook niet." 
"Hoe kan dat dan? Een haas die eieren legt" 
"Dat is een mysterie. Net zoals die dode man die drie dagen later uit zijn graf opstond." 
"Jezus", zeg ik. 
"Zeg dat wel, sjezus", zegt de Paashaas. 
"Mag ik eens iets vragen?", gaat de Paashaas verder. "Hoe komt het dat ik zo scherp en kleurig op Uw foto sta, terwijl de hoeken van de foto donker zijn en de rest van het landschap wat licht en flets is." 
"Dat is mijn mysterie", zeg ik. "Net als jouw eieren en de verrijzenis van Jezus. Maar ik wil mijn mysterie wel ophelderen: ik selecteer de hoofdpersoon in de foto in mijn fotobewerkingsprogramma Aperture en voer het contrast en de kleurverzadiging op. Van de rest van de foto breng ik het contrast en de kleurverzadiging juist naar beneden. En dan voeg ik nogal stevig vignetering toe." 
"Oh", zegt de Paashaas. "Dat ga ik ook eens proberen." 
"Hoe komt U aan die eieren?", probeer ik nog eens. 
"Die heb ik gejat monsieur", antwoordt de Paashaas en hij huppelt fluitend weg. 
"Zeg, Jezus. En hoe deed jij dat eigenlijk?"

Dit is mijn mysterie.