We waren vandaag in het Boerenbondsmuseum in Gemert, waar een vriend zijn zestigste verjaardag vierde. Het museum is ingericht in het geboortehuis van de boerenapostel Gerlacus van den Elsen. Pater Van den Elsen vond ruim een eeuw geleden dat de arme Brabantse boeren moesten samenwerken om sterker te worden. Hij bevorderde de coöperaties, stond aan de wieg van de Boerenleenbank die nu Rabobank heet en inspireerde de boeren tot de oprichting van de NCB die nu ZLTO heet.
We kregen een rondleiding door het museum, een huifkartocht door de omgeving en boerenkost
Vooral toen ik de rand van het dorp vervloekte, omdat ik daar geen telenetwerk aan kon voor mijn iPhone. Iemand dacht dat het niet aan de plek lag, dat we geen G3-netwerk aankonden, maar aan de tijd waarheen we waren teruggebeamd. Pater Van den Elsen kende geen iPhone en G3-netwerk.
Ik ben geneigd te geloven dat het aan het tijdsverschil lag, want de rand van Gemert is geen onbereikbaar binnenland van Siberië. Toen brak mijn klomp. Opeens zag ik hoe mooi het binnenvallend licht was, een eeuw geleden. Het schiep een sfeer die we in ons haastige leven van vandaag niet meer proeven. Een goed Nederlands woord hiervoor is nostalgie. Ik maakte een serietje sfeervolle foto's waarin het licht, meer dan de attributen, het nostalgische gevoel oproepen.
Dat mijn Canon EOS 5D (alweer opgevolgd door de Mark II en onlangs door de Mark III) naar digitale fotografiebegrippen inmiddels een oud beestje is, is in dit licht maar heel betrekkelijk.
Hier brak mijn klomp. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten