Mechelen

We maakten gisteren een daguitstapje met de heemkundekring naar Mechelen. Het was mooi weer, het was gezellig en het was leerzaam. Want de gidsen brachten ons op plekken waar toeristen doorgaans niet kunnen komen. Mechelen is een interessante historische Belgische stad, die slechts op het nippertje nooit de hoofdstad is geworden, zo heb ik begrepen. Verder bevatten de schilderijen in het Zotte Kunstkabinet een heleboel dubbelzinnige symboliek, waarover gidsen smakelijk en onsmakelijk kunnen vertellen. De Mechelse koekoek smaakt heerlijk en is evenmin een koekoek als een Mechelse herder een herder is. Het is gewoon kip.
Verder heb ik van alle wetenswaardigheden die de gidsen te vertellen hadden, weinig opgestoken. Want ik had mijn fotocamera meegenomen. Mechelen heeft niet alleen veel wetenswaardigheden, maar ook bezienswaardigheden. En zo heb ik vooral door de camerazoeker naar dit stadje gekeken. Ik heb het hier al vaker uitgelegd: als ik fotografeer vergeet ik alles om me heen. Zelfs dat de excursie van de fotoclub vorige week was en dat dit de excursie van de heemkundekring was. Het leverde me wel een reeks fraaie plaatjes op, waarvan ik er binnen de discipline van dit blog maar eentje kan tonen.
We maakten een rondvaart over De Beh... Binnendinges...; een kanaaltje waarvan ik de naam alweer vergeten ben, omdat ik foto's maakte. Zoals deze.

Een kanaaltje waarvan ik de naam vergeten ben.