"Och," zeg ik, "ik fotografeer wel eens in kastelen." Want interieurs omwille van de interieurs fotografeer ik inderdaad niet veel. Niet in woningen. En zeker niet om die te verkopen. Maar mijn antwoord benaderde het dichtst mijn bedoeling om aan te geven dat ik wel wat kaas heb gegeten van het uitzoeken van sfeervolle plekjes met een sfeervolle belichting. Vooral oude kastelen kunnen me zeer bekoren. Zo'n ruwe stenen muur met een houten vloer waarop een bundel binnenvallend zonlicht schijnt. Het is dan de kunst om alles goed in balans te houden, zodat de sfeer niet verloren gaat. Dus geen uitgebleekte witte plekken waar veel zon valt en geen dichtgelopen zwarten in de schaduwen.
Ik heb daar zo mijn truukjes voor ontwikkeld, waarbij het er op aan komt dat vooral de hoge lichten binnen het contrastbereik van de sensor blijven. De donkere partijen vallen dan vaak in een fotobewerkingsprogramma nog wel te redden. Ik verkies dan opnames in RAW-bestanden boven door de camera berekende JPEG'jes.
Helaas had mijn collega Roelof haast met het inleveren van de foto's dus heb ik mijn over het algemeen te donkere opnames snel op de laptop opgekrikt en bij hem achtergelaten.
Hij was tevreden. Het lijken wel foto's voor het woonblad VT Wonen, stelde hij opgetogen vast. Toen ik ze later thuis nog eens op mijn gemak door een fotobewerkingsprogramma haalde, zag ik dat het allemaal nog veel beter kon. Hopelijk vindt Roelof toch kopers voor zijn huis.
 |
| Het lijken wel foto's voor VT Wonen. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten