Herhaling

L’histoire se répète, zeggen de Fransen. Maar de geschiedenis herhaalt zich in alle talen en ook in de beeldtaal van de fotografie. Dat bedacht ik toen ik deze foto maakte. De geschiedenis herhaalt zich nooit precies hetzelfde, maar dat gebeurtenissen in gelijkaardige vorm regelmatig terugkeren, kan iedere historicus bevestigen. Fotografen laten zich inspireren door eerder gemaakte foto's en bedenken er een variant op. Of de gebeurtenis voor hun lens deed zich al eerder voor. Of de overeenkomst met eerder gemaakte foto's is louter toeval.
Zelf heb ik het ook al vaker aan de hand gehad. Op dit weblog plaatste ik eerder dit jaar een foto van een landschapje dat ik onder een koe door had gefotografeerd. Onlangs zag ik in het boek Dutch Eyes over de Nederlandse fotogeschiedenis een foto van Aart Klein uit 1966. Als je een uitsnede maakt van het linker deel van die foto, komt die aardig overeen met mijn koeienfoto. Toch heb ik me niet door de foto van Klein laten inspireren, domweg omdat ik die niet kende.
In een ver verleden toen er nog geen digitale foto's en geen internet bestonden, maakte ik een reeks dia's van een dansgezelschap. De mooiste uit die serie vond ik die met de gekleurde schaduwen van een danseres op een achtergronddoek, waarbij links in beeld nog net haar hand zichtbaar is. In een nog niet zo ver verleden maakte ik op mijn eerste digitale kleinbeeldcamera, de Canon 10D, een serie foto's van spelende kinderen bij de watervallen van Coo in de Belgische Ardennen.
Tijdens mijn vakantie was ik twee weken geleden weer in Coo en weer maakte ik een serietje foto's van spelende kinderen. Ik vond het tafereeltje wel leuk van een moeder die haar hand reikte naar haar dochtertje in het water. Op het moment dat ik afdrukte, herinnerde ik me de foto van de danseres waarbij de hand min of meer gespiegeld aan de andere kant in beeld komt. L’histoire se répète.