Bootjes

Als ik in deze vakantieweken 's morgens naar mijn werk rijd, is het rustig op de weg. Ik neem zelfs de route langs de Zuid-Willemsvaart. Die is weliswaar altijd korter, maar geeft op normale werkdagen veel meer oponthoud dan een kleine omweg. Al is het alleen maar door de bruggen die om de haverklap open staan. (Ik ga bij de geopende of gesloten brug altijd uit van het doosdeksel-model en niet van de slagbomen die voor mij gesloten zijn.)
Met een hele werkdag voor de boeg, zag ik deze week al dat vakantievolk op het water dobberen. Ik reken ze niet tot mijn vrienden, want daarvoor hebben ze in het verleden te vaak mijn weg gestremd terwijl zij lekker lui door de geopende bruggen voeren. Tegenwoordig kan ik mijn werk bereiken zonder voor geopende bruggen te moeten wachten, dus als het vakantievolk me nu voor de voeten vaart, dan leg ik de schuld bij mezelf.
Omdat ik royaal op tijd was, ben ik even gestopt om een rij afgemeerde pleziervaartbootjes te fotograferen. Ze liggen vlak voor de brug in Aarle-Rixtel, die niet meer open kan. Daarom is dat stukje Zuid-Willemsvaart een doodlopend kanaaltje geworden dat in de vakantiemaanden dienst doet als jachthaventje. Tussen de bomen in het groene landschap heb je niet het idee dat de stad Helmond hier maar op een steenworp afstand ligt.
Om het rijtjeseffect van de bootjes te versterken heb ik er in Photoshop een panoramafoto van gemaakt. Iets dergelijks deed ik op dit blog al eerder met een wielerfoto. Uit mijn EOS 5D camera komen de foto's met een beeldverhouding van 2:3. Deze is versneden tot een verhouding van 1:4. Wel een beetje symbolisch ook: ik als werkmens in mijn eentje tegen vier vakantiebootjes.

Eén staat tot vier.