Nevelsluiers

De zondagochtenden in ons Belgische buitenhuis starten we meestal kalm. Niet al te vroeg uit de veren, de tijd nemen voor een ontbijtje, wat luieren of wat lezen. Dat alles, of liever dat weinige, doen we bij mooi weer op het terras en bij slecht weer lekker knus binnen met een panoramisch uitzicht over de heuvels tussen Durbuy en Hotton.
Vanmorgen was de meeste nevel al vroeg opgelost en de lucht strak blauw, maar hingen er nog enkele mistbanken boven het dal van de Ourthe. Ik heb op de luie zondagochtenden al veel kansen voorbij laten gaan om er met mijn fototoestel op uit te trekken. Vanaf ons terras heb ik die mistbanken al vaak gefotografeerd, maar nog nooit nam ik de moeite om dat sprookjesachtige landschap in te trekken. Dat werd dus hoog tijd.
Ik pakte mijn fotospullen bij elkaar en reed naar de Ourthe. Maar daar was het inmiddels opgeklaard. Alleen in bossen en onder solitaire bomen in weilanden hingen nog nevelsluiers. Een prachtig gezicht. Ik was al gauw vergeten dat ik gegaan was voor de mistbanken boven de Ourthe en maakte een reeks foto's van nevelsluiers in bossen en weilanden.
Deze foto maakte ik rond half tien, met mijn 100-400 mm zoom-objectief op een zoomstand van ongeveer 320 mm. In dit geval bleek een telelens meer geschikt dan een voor landschapsfotografie vaak gebruikt groothoekobjectief. De strakke inkadering en de geringe scherptediepte van de tele dragen bij aan de sfeer van een kleine, maar zonnige nevelwereld. Ik deelde dit sfeertje met een trimmer, een paar boeren en enkele kerkgangers. Wat mis je veel als je uitslaapt, lang ontbijt en nog wat luiert.

Wat mis je veel als je uitslaapt.