Rembrandt

Zo ongeveer de beroemste Lagelander allertijden is misschien wel Rembrandt van Rijn. Willem van Oranje kennen we alleen in ons oude geuzenstaatje, Johan Cruijff heeft buiten Spanje en een vergeten sportkanaal ook weinig aanhang meer en met een reeks nationale schaatshelden, een Jantje Smit en Sinterklaas maak je wereldwijd ook geen indruk.
Nee, dan onze Rembrandt. Al zouden ze diep in de bergen van Afghanistan nog nooit van olieverf gehoord hebben, dan weten ze er toch in elk geval wat de Nachtwacht is. Rembrandt had stijl, en niet alleen in zijn schilderkunst. Waar onze koningin over zichzelf spreekt in de eerste persoon meervoud met 'Wij Beatrix, bij de gratie Gods Koningin der Nederlan­den', sprak Rembrandt over zichzelf in de derde persoon enkelvoud. Hij schrijft Rembrandt immers met 'dt'.
Aan zo'n vent wil ik een voorbeeld nemen. Welke meester heeft na zijn dood nog zoveel leerlingen gehad als Rembrandt? Oké, Jezus zeker. Maar die begint ieder jaar met Kerstmis opnieuw te leven. Die speelt dus vals. Nee, geef mij maar Rembrandt. Toen we vandaag laat in de middag zaten uit te buiken van het kerstdiner, leek het me opeens leuk om mijn vrouw te fotograferen in de stijl van het door Rembrandt zo meesterlijk beheerste clair-obscur. Terwijl mijn vrouw onverstoorbaar televisie bleef kijken, installeerde ik een paar flitsers en zocht naar een mooie licht-donker-verdeling.
Het lijkt me gemakkelijker om Jezus te volgen dan Rembrandt. Maar vooruit, ik had mijn vrouw in eerdere stukjes op dit blog al enkele keren vermeld. Dit is ze: Clair Obscur.