Sinds mijn bezoekjes aan IJsland ben ik mijn belangstelling voor landschapsfotografie op het vasteland van Europa enigszins verloren. De aangeharkte bossen en omgeploegde akkers hier halen het niet bij de ruige oerwereld van lavavelden en gletsjers die ik daarginds fotografeerde.
Hier zijn mensen en het straatleven me als motief meer gaan bekoren. Ze bieden me nog iedere dag nieuwe fotografische uitdagingen. Toch ga ik mooie landschappen niet uit de weg, als ze me hier zomaar voor de voeten geworpen worden.
We waren er weer eens een weekje tussenuit geknepen om uit te rusten in de Ardennen. De weersomstandigheden twijfelden tussen herfst en winter. Het regende bij vlagen, dan weer zat alles potdicht van de mist. Af en toe brak de zon door. Temperaturen net boven het vriespunt. Wij twijfelden tussen het haardvuur en een stevige boswandeling. Dat bracht ons er een paar keer net tussenin: een knusse wandeling over de kerstmarkt van Durbuy of een kasteelbezoek in een prachtige omgeving.
Gelukkig waren we vaak genoeg buiten om te kunnen genieten van IJslandachtige landschappen. De lage zon prikte door dreigende wolkenluchten en bescheen de plassen water die eerdere regenbuien hadden achtergelaten. Nu eens geen kratermeertje in groen mos met op de achtergrond kleurrijke rotsen, maar een drassig weiland met een rij bomen die qua sfeer niet onderdoen voor mijn IJslandse landschapsfoto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten