We waren in het Belgische stadje Durbuy. Feitelijk is het niet meer dan een pleintje, omzoomd door horeca en een paar kasseienstraatjes met winkeltjes. Hoewel het niet meer is dan een dorpje van een paar honderd inwoners, spreken de inwoners fier van 'het kleinste stadje ter wereld'. Het straatbeeld is er Anton Pieck-achtig en het is waarschijnlijk daarom dat er zoveel toeristen naartoe gaan. In het weekend verpozen er duizenden bezoekers op de terrasjes en in de restaurants. Wij komen er met grote regelmaat, omdat ons weekendhuisje er niet ver vandaan ligt.
Omdat het stadje van zichzelf niet veel te bieden heeft, zijn er vrijwel ieder weekend evenementen. We kijken niet eens meer op de activiteitenkalender en gaan er gewoon op goed geluk naartoe. Zo raakten we verzeild op een Triumph Festival. Honderden oude sportautootjes stonden er op een rij. Ik heb veel blik gefotografeerd. Het was een uitdaging om het mooie kasteel van Durbuy daarbij als decor te gebruiken. Maar zoals zo vaak, ben ik achteraf het meest tevreden met een foto die niet in het rijtje past.
Ik kreeg een hond in het vizier die zich genesteld had op de achterbank van zo'n Triumph. Wat me direct opviel was de harmonie van het horizontale lijnenspel achter op de auto met de verticale rimpels van de hondenvacht. Een klein detail in een groot autopark waar zoveel te zien was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten