In het voorbijgaan werd vanmiddag mijn aandacht getrokken door een klein detail. Eén van de ruiten was besmeurd met een rood goedje. Was het verf? Een geplette tomaat? Ik weet het nog steeds niet. De smurrie zat pal naast zo'n kolossale portretfoto. Ik hoefde maar een paar passen opzij te doen om de beeldhoek totaal te veranderen.
Opeens leek het alsof de troep precies onder de neus van het geporteteerde gezicht zat. De gelijkenis met een bloedneus drong zich op. Ik haalde mijn fotocamera uit mijn jaszak en schoof wat heen en weer tot ik in beeld had wat ik vast wilde leggen. In mijn ooghoeken zag ik de brommer komen aanrijden. Even wachten tot die op de goede plek in het kader zat.
Het is de som der delen die bij mij een vreemde associatie oproept. Die man op de brommer is niet bijzonder. Die zie je wel meer als je even rondkijkt. Dat portret is ook niet speciaal. Er hangen er meer van. De smurrie is al evenmin interessant. Bij de eerste de beste cafetaria vind je wel gemorste saus. Maar samen in één beeld veranderde de context. Opeens dacht ik aan een bloederige confrontatie in een Aziatisch land. Misschien kan de glazenwasser me weer met beide benen op de grond zetten.
 |
| Een bloedmooie foto? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten