dinsdag 10 april 2012

Banneux

In België bezocht ik op paaszondag het bedevaartsoord Banneux. Daar lijkt de aanhang van de katholieke kerk inmiddels beperkt tot mindervaliden, zieken en andere mensen die nergens anders meer hun hoop op kunnen vestigen dan op hun geloof in God en Maria. Het is een verzameling kwetsbare mensen die zich veilig waant in de nabijheid van kaarsjes, wijwater en kerkbanken.
Als straatfotograaf zie ik er taferelen die schreeuwen om gefotografeerd te worden. De impact van die platen is groot; ze roepen bij de beschouwer zonder uitzondering emoties op zoals medelijden, afschuw of verdriet. Tegelijkertijd besef ik als fotograaf dat ik in een wereld van mensen treed voor wie privacybescherming meer dan voor vele anderen van groot belang is.
Toch kan ik ze geen toestemming vragen voor ik de foto maak, want dan is het spontane fotomoment voorbij. Wat ik in dit soort situaties wel vaak doe is de mensen die ik gefotografeerd heb de foto tonen en er eerlijk bij vertellen waarom ik die interessant vind. Het is zelden een probleem en als ze echt geen toestemming geven om de foto te bewaren, dan delete ik die waar ze bij staan. 
Dat is me als straatfotograaf tot nu toe twee keer overkomen. Eén keer was het een junk die toevallig in mijn beeld stond. "Als je graag foto's van me hebt, dan ga je die daar maar halen", wees hij op het politiebureau achter ons. "Daar hebben ze er genoeg van mij", verduidelijkte hij. 
Een andere keer was het een meid die met een misplaatste zelfovertuiging uitstraalde dat iedereen haar wel leuk zou vinden. Ik had in haar richting een spelende hond gefotografeerd en zij stond niet eens in mijn beeld. Maar die foto moest weg; ze wilde niet riskeren dat ik er misbruik van zou maken. Ik drukte haar op het hart dat ik alleen maar foto's maak van interessante mensen en dat ik haar daar niet toe rekende. Ze droop af.
De foto die me het meeste aanspreekt uit de reeks die ik afgelopen zondag in Banneux maakte, gaat niet over kwetsbare individuen. Die gaat meer over het kwetsbare instituut rooms-katholieke Kerk. Want het bedevaartoord Banneux verwordt langzaamaan tot speeltuin van kinderen. Zet er wat speeltoestellen bij en de Kerk heeft een nieuwe bron van inkomsten. Pootjebaden in het wijwater, de kaarsjesparade als het donker is en kerkbanken als stepping stones. Zie hier de Speeltuin voor kinderen van Maria.

Speeltuin voor kinderen van Maria.

Geen opmerkingen: