Hondjes van de bakker

In dit prachtige voorjaarsweer wandelden we langs de plas op De Stippelberg. Ik kom hier vooral 's morgens of 's avonds graag, als de zon laag staat en er prachtig strijklicht over het landschap valt. Maar het is ook wel eens lekker om in een middagzonnetje te wandelen. 
Ik had er weinig vertrouwen in dat ik bijzondere foto's zou maken, want iedereen met een beetje smartphone kan bij dit licht al fotograferen. En dan is het al snel meer van hetzelfde. Ik hoopte dat ik met een goede camera iets meer zou kunnen maken. Dus had ik mijn Canon EOS 6D bij me en daar had ik een 100-400 mm-objectief opgeschroefd. Voor mij een wat ongebruikelijke combinatie, want meestal kies ik bij deze telelens de EOS 7D die door zijn cropfactor iets meer telebereik geeft. Maar de 6D op zijn beurt geeft minder ruis in de hoge ISO-waarden en om met een telelens uit de hand te fotograferen kies ik voor een korte sluitertijd waarbij die ruisarme hoge ISO een voordeel is. 
Nu nog een leuk onderwerp. Dat diende zich aan toen ik groepjes jongeren ontdekte, die hun honden uitlieten aan en in de plas. Jongelui op het droge, honden in het water. Ik zag overal hondjes van de bakker die vies hadden gedaan omdat ze gingen zwemmen zonder zwembroekje aan. En ik fotografeerde van je hela hela hela holala. Ik maakte actiefoto's van honden in het water, apporterende honden, honden die om hun baasjes draafden, honden die zich droog schudden. 
Ik maakte een foto van een zwarte, natte hond in een regen van waterdruppels. Ik zag er wel een negatiefje van zo'n witte zwartgevlekte dalmatiër in: in dit geval een zwarte hond met witte vlekken. Al die witte spikkels, dat is in elk geval geen ruis. Maar dat had ik al uitlegd.

Dit is geen ruis.