We liepen over een lange weg waar geen einde aan leek te komen. Een stevige wind, bij vlagen zelfs stormachtig, stond pal op kop. Dat is waar ook, ik was het bijna vergeten want ik had er dit jaar nog geen last van. Ik heb hooikoorts. Door de wind werden de voorjaarspollen uit de bomen geblazen. Recht in mijn gezicht. De tranen liepen me over de wangen. Alle allergie-remmende middelen lagen thuis en ik liep hier.
Tot overmaat van ramp waren er ook nog anderen aan het recreëren. Die hadden een ander begrip van ontspanning en rust. In de verte knetterde een colonne quads door de velden; stinkende gassen verspreidend en sporen trekkend in het mooie landschap. Door mijn tranen heen heb ik ze gefotografeerd. Kwestie van inkaderen en goed belichten. Scherpstellen kan per autofocus en bij twijfel kan ik tegenwoordig na het wegwissen van de waas in mijn ogen op de display controleren of het een beetje gelukt is. Mooi landschap, toch wel.
Rust en ontspanning in de natuur? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten