Russische zeelui

Voor ik het in de gaten had, stond ik op Russische bodem. We waren een paar dagen bij vrienden in de noord-Duitse stad Lübeck en ze namen ons mee naar de haven van het nabijgelegen Travemünde aan de Oostzee. Daar vertrekken veel veerboten naar Scandinavië, maar er meren ook bijzondere boten af. Gisteren lag er een reusachtig Russische zeilschip. We mochten er aan boord. Tegen betaling van drie euro, want de Russen hebben ook de commercie ontdekt. Eigenlijk was het nog relatief goedkoop, want de bezoekers van het schip kregen waar voor hun geld.
Vooral voor fotografen was het smullen. Veel oud koper, touwwerk waarop prachtig zonlicht viel. En wie brutaal was, kon zelfs de bemanning voor de camera krijgen. Even een vriendelijk knikje, want wat zeg je tegen die lui? Mijn beste Russisch strekt niet verder dan bakboord of stuurboord, want ik heb ooit gehoord dat tsaar Peter de Grote die Nederlandse scheepvaartwoorden aan het Russisch heeft toegevoegd. Maar de stoere Russische zeebinken lieten me rustig mijn gang gaan en dat leverde onder meer dit sfeervolle plaatje op met een paar markante koppen.