Le Louvre-Lens

We bezochten vandaag de eind 2012 geopende uitbreiding van het museum het Louvre in de Noord-Franse stad Lens. Van een dependance mag je niet spreken, omdat het een volwaardig, zelfstandig museum is. Maar het draagt wel de naam Le Louvre-Lens en het toont op een eigentijdse wijze werken uit de collectie van het Louvre, waarvoor in Parijs geen plaats is. 
Via een draagbaar multimedia-apparaat kregen we op een koptelefoon in het Nederlands uitleg bij het getoonde werk. We konden een nummer intoetsen dat correspondeerde met het nummer bij het kunstwerk en kregen dan te horen wat de betekenis was van het schilderij of beeld waar we naar keken. Buitengewoon interessant, want een deel van de symboliek van de kunstwerken zou ons anders zijn ontgaan. 
De tijdlijn begon 3500 jaar voor Christus en eindigde in de negentiende eeuw. Zo zagen we de opkomst en ondergang van de Egyptische cultuur, de Griekse, de Etruskische en de Romeinse cultuur en we keken naar Islamitische en Christelijke kunst. Ik heb niet de verwachting dat een foto die ik gisteren maakte nog ooit in deze collectie belandt. Maar in de elfde eeuwse kapittelkerk Saint Pierre in het stadje Aire-sur-la-Lys fotografeerde ik een hoek die me heel erg aan een ondergang van de roomskatholieke kerk doet denken. 
Heeft de Kerk ons nog iets te vertellen 2014 jaar na Christus? Het katheder voor het altaar waar de priester behoort te preken is leeg. Een microfoon om het volk toe te spreken ontbreekt, maar die is ook niet nodig als er niets meer te zeggen is. Er zijn trouwens geen gelovigen om te luisteren. Alle stoelen zijn leeg. Achter, tegen de muur, zie je op deze foto de lege lijsten van kruiswegstaties. Het verhaal van de lijdensweg van Christus wordt hier niet meer uitgebeeld. 
Gelukkig zag ik vandaag in het Louvre dat er na iedere eindtijd een nieuwe start is. Maar daar heb ik nog geen foto's van.

Van een nieuwe start heb ik nog geen foto's.